از آنجا که پارکت از چوب طبیعی ساخته میشود، بسیار نسبت به آب حساس است. اگر از آن برای پوشاندن کف استفاده میکنید، باید بسیار مراقب باشید که با پاهای خیس بر روی کف راه نروید، آب و یا مایعات از دستتان نریزد و یا آب باران به داخل نفوذ نکند. زیرا، همانطور که میدانید، چوب به سرعت تبله و ورم کرده و ظاهر زشت و بد نمایی پیدا میکند. از طرف دیگر، یکی دیگر از معایب پارکت این است که، محیط بسیار مناسبی برای زندگی موریانهها و مورچهها فراهم میکند. معمولا خانههایی که کف آنها پارکت است، مورچه و موریانه زیاد دارند. بالاخره اینکه، به دلیل استفاده از چوب طبیعی، پارکت بسیار نسبت به ضربه و وسائل برنده حساس است. در صورت استفاده از پارکت لازم است هر چند سال یکبار دوباره ساب و صیقل داده شوند. پارکت طرحها و رنگهای محدودی دارد. به بیان دیگر، طرحها و رنگهای آن از محدودهی طرح و رنگ چوب، فراتر نمیرود. اما قیمت، دوام و زیبایی پارکت بستگی به نوع چوب آن دارد. مثلا چوبهای سخت مانند گردو و بلوط گرانترند و به راحتی خش بر نمیدارند. چوبهای کاج و راش از نظر قیمتی مقرون به صرفه هستند، اما استهلاک آنها بیشتر است.
تفاوت پارکت و لمینت چیست؟
ذکر این نکته خالی از لطف نیست که بدانیم، آنچه امروزه در بازار به عنوان پارکت لمینت شناخته میشود، در واقع لمینت است و نه پارکتهای مرسوم. پارکت با لمنیت بسیار متفاوت است. لمینت چوب خالص نیست. بلکه الیاف فشردهی چوب است. علاوه بر جنس، پارکت لمینت در بسیاری از ویژگیهای دیگر نیز با هم متفاوتند. از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- کفپوش لمینت را به زمین نمیچسبانند. بلکه آنها را طوری میسازند که در هنگام نصب به یکدیگر قفل میشوند.
- لمینتها معمولا در اندازههای استاندارد، در کارخانه تولید و بسته بندی میشوند.
- به دلیل همین جفت و بست داشتن لمینت، میتوان آن را به راحتی جمع کرد و مجددا جای دیگری نصب کرد. اما پارکت این ویژگی را ندارد. زیرا کاملا به زمین محکم شده است.
- معمولا زیر کفپوش لمینت، یک لایه فوم مخصوص پهن میکنند و بعد لمینتها را بر روی آن نصب میکنند. اما پارکت مستقیما بر روی کف میچسبد.
- چون در نصب لمینت از چسب استفاده نمیشود، بنابراین به سطح زیرین آسیب نمیزند. اما چسب مورد استفاده برای نصب پارکت، سطح قبلی را کاملا غیرقابل استفاده میکند.
- به علت نصب فوم زیر کفپوش لمینت، آنها تا حدودی عایق حرارت و صدا میشوند.
- سرعت نصب لمنیت، از پارکت بیشتر است.
- لمینت بعد از نصب نیاز به ساب و صیقل ندارد و به راحتی با یک دستمال تمیز میشود.
با توجه به تمام ویژگیهای که برشمردیم، شاید اینطور به نظر برسد که کفپوشهای لمینت بسیار برتر از کفپوشهای پارکت هستند. ولی به رغم برخی ویژگیهای برتر کفپوشهای لمینت، همچنان مشتری خاص خود را دارد. چند دلیل عمدهی این اقبال را میتوان اینگونه بیان کرد:
چوب طبیعی دیرتر لک میشود. کفهایی که لمینت هستند، دائم باید دستمال و تمیز شوند. مثلا اگر با پای خیس روی آنها راه بروید، جای پا بر روی لمینت میماند. میزان لک پذیری پارکت بسیار کمتر از لمینت است.
اگر کفپوش لمینت خش بردارد یا کنده شود، به هیج عنوان قابل تعمیر نیست و تنها باید تعویض شود. ولی پارکت قابل تعمیر است.
کفی که پارکت شده باشد، حس طبیعت را به انسان منتقل میکند، راه رفتن روی آن بسیار لذت بخش است و حس خوبی به پا میدهد. به علاوه، در هنگام راه رفتن روی پارکت صدایی بسیار دلنشین و دوست داشتنی ایجاد میشود. گویی که در دل طبیعت قدم میزنید.
با اینکه طرحهای پارکت محدود است، اما بکر، زیبا و طبیعی است. بنابراین منظرهای بسیار روستیک و در عین حال لوکس تولید میکند.
پارکت به علت اینکه چوب طبیعی است نه تنها عایق گرما و سرماست، بلکه حرارت یا خنکی را در خود نگه میدارد. این امر باعث میشود که کف محیط، خود را با فصل سرد و گرم به راحتی تطبیق دهد و فضایی مطبوع ایجاد کند.
در نهایت مالکان ویلاها و خانههای لوکس؛ که هزینهی مصالح چندان برایشان مهم نیست، همچنان پارکت را به لمینت ترجیح میدهند.
اگر بین پارکت لمینت، انتخاب نهایی شما پارکت است، فقط لازم است، در مورد نگهداری آن دقت زیادی به خرج دهید. مراقب باشید مایعات از دستتان نریزد، وسائل خانه را بر روی آن نکشید. هر چند سال یکبار آن را ساب و صیقل کنید، کف را با روغنهای مخصوص بسابید، هر چند سال یکبار سمپاشی کنید تا مورچه و موریانه در کفپوش خانه نکنند و در صورت جدا شدن قطعات، فورا آنها را تعمیر کنید و بچسبانید. در ضمن، در هنگام خرید هم، به جنس چوب توجه کافی داشته باشید و نوع مرغوب را سفارش دهید. گارانتی، ضمانت و تعهد به انجام خدمات پس فروش را هم از فروشنده بخواهید.
پارکت پوششی خاص و بی نظیر برای کف فضا های مختلف
پارکت عبارت است از لایههای مستطیلی از جنس چوب یا متریال سنتتیک دیگری با طرح چوب، که عمدتا قسمت کف در سازه در قسمتهای داخلی را میپوشاند. در صورتی که جنس آن از متریال چوبی باشد، از درختان مختلف برای تولید آنها استفاده میشود. از جمله درختانی که چوب آنها برای تهیه این محصول مناسب است میتوان به درختان صنوبر، راش، زبان گنجشک، بامبو، افرا، گردو، گیلاس و کاج اشاره کرد. طبقه بندی این محصول نیز بر اساس همین منابع تعریف میشود که هر کدام دارای مشخصات، مزایا و معایب خاص خود هستند که در ادامه مطالب به تشریح آنها خواهیم پرداخت. این نوع کفپوش به دلیل برخورداری از ظاهری طبیعی، چشمنواز و زیبا از گذشته تا کنون مورد توجه قرار گرفته است. از دلایل دیگری که پارکت مورد استقبال قرار گرفت این است که این محصول در مقایسه با انواع دیگر کفپوش از دوام، ماندگاری و طول عمر بالاتری است. در عین حال به دلیل منابع طبیعی پارکت این محصول قابل بازیافت است. برای آب و هوای سرد توانایی نگهداری گرما در پارکت بیشتر از کفپوشی مثل سرامیک است. با این حال به مرور زمان سیر تحول در تولید و نصب آنها اتفاق افتاد. در گذشته فقط از منبع و متریال چوبی با منشا طبیعی تهیه میشدند. در حالی که امروزه تهیه آنها به صورت مصنوعی و سنتتیک انجام میشود. به علاوه انواع جدید آن بر خلاف نمونههای قدیمی نیازی به چسب در مرحله نصب ندارند و به صورت پازلی در هم چفت و فیکس میشوند. از جمله انواع آن به موارد زیر میتوان اشاره کرد.
پارکت صنوبر: این نوع از محصول از چوب درخت صنوبر تهیه میشود. از ایرادات آن این است که در برابر ضربات آسیبپذیر است. این نوع کفپوش برای مناطق داخلی ساختمان با تردد کم و یا اتاقهایی که مفروش میشوند، مناسب هستند.
پارکت بلوط: چوب بلوط دارای جنس متراکم و محکمی است. این نوع از پارکت برای کف اتاقهایی که فاقد فرش و گلیم هستند، توصیه میشوند. دلیل این نکته این است که در صورت برخورد اجسام و یا تردد زیاد مقاوم بوده و آسیب نمیبینند.
پارکت راش: راش نیز جز چوبهای محکم است. قطعات چوبی بریده شده راش را ابتدا در معرض بخار آب قرار میدهند، سپس خشک کرده و متراکم میکنند.
پارکت گردو: چوب گردو هم دارای ساختارهای مستحکم، متراکمی و کم تخلل است. برای همین جز اجزای محکم و مناسب برای کفپوش هستند.
پارکت زبان گنجشک: از نظر ساختار، ساختاری شبیه چوب بلوط دارد. این نوع از محصول دارای استحکام قابل قبولی است. برای همین در سطوحی که نیازمند این ویژگی هستند و مناطق پرتردد ساختمان میتوان از این محصول کمک گرفت.
پارکت بامبو: این نوع از پارکت در بافت چوبی خود دارای لکههای محو و کم رنگی است پس از نظر ظاهری یکدست و یکپارچه است و لکههای محو در آن مشخص نیست. پارکت بامبو چون دارای استحکام قابل قبولی است، در نتیجه در اثر ضربه آسیب نمیبیند. برای تهیه آن چوبهای بامبو را میخیسانند و با فشار زیاد متراکم میکنند و با این روش تختههای پارکت را تولید میکنند. تنها عیبی که برای پارکت بامبو میتوان ذکر کرد این است که بامبو به تغییرات آب و هوایی حساس است.
پارکت افرا: بافت چوبی درخت افرا دارای رنگ روشن است. این خصوصیت باعث میشود به کارگیری آن در فضای داخلی به عنوان کفپوش، فضا را روشنتر و بزرگتر نشان دهد. به علاوه این نوع پارکت به خاطر بافت متراکم دارای مقاومت قابل قبولی است و جز مستحکمترین انواع موجود در بازار است. برای همین در همه قسمتهای داخلی ساختمان میتوان از آن استفاده کرد.
پارکت کاج: چوب کاج از رگههای روشن تا تیره، دارای تنوع گسترده است. این بافت چوبی دارای لکهها و رگههای چوب است که وجود آنها در بافت تولید شده منظره طبیعی با چشم انداز زیبایی فراهم میآورد که آن را به گزینه مناسبی برای انتخاب کفپوش تبدیل میکند. اما نسبت به انواع دیگر دارای استحکام کمتری است.
شاید این سوال مطرح شود که لمینت و پارکت با هم تفاوت دارند؟ در پاسخ به این سوال باید نکاتی را یادآور شویم. اول اینکه منابع تولیدی پارکت چوبی، درختان هستند. یعنی با بریدن و فشردهسازی چوب درختان و متراکم سازی و فرمدهی آنها را تولید میکنند. اما لمینت ظاهری شبیه چوب دارد، ولی با مواد شیمیایی و سنتتیک تولید میشوند. برای نصب پارکت به چسب نیاز است اما لمینت برای کار گذاشتن در کف سازه به چسب احتیاج ندارد. قطعات لمینت از طریق شیارهای روی آن درهم چفت میشوند. طرحها و رنگهای متنوعتر و بیشتری را به دلیل تولید مصنوعی لمینت قابل اجرا است. در قسمت زیری لمینت از فوم استفاده میشود به دلیل وجود این فومها از انتقال صدا کاسته شده و این محصول نقش عایق صوت را دارد.
این کفپوش با هر منبع تهیهای چه طبیعی و چه مصنوعی، دارای این ویژگی است که به سهولت نظافت میشود. سرعت نصب و اجرای آن سریع است. هارمونی زیادی به فضای داخلی سازه میدهد. متنوع و چشمنواز است. برای نگهداری از این نوع کفپوش از دو روش لاک زدن و روغن زن استفاده میشود. در روش روغن زدن ابتدا سطوح پارکت از گرد و غبار و آلودگیهای سطحی پاک شده و سپس روغن را در روی سطح به کمک فرچه و یا هر وسیله ای که به آغشته شدن یکنواخت و همسان کف کمک میکند، پخش کنید. در مرحله بعد باید مدت زمان برای جذب کامل روغن بگذرد. در طول این مدت از راه رفتن روی سطح روغن کاری شده خودداری کنید. این کار را هر دو تا سه سال یکبار تکرار کنید. روغن موجب دوام بیشتر و نگهداری بهتر پارکت میشود. در روش لاک زدن، ماده ای از جنس پلییورتان روی سطح پارکت میریزند. این ماده به کمک غلتک روی سطح به طور یکنواخت پخش میشود. این لاکها انواعی از قبیل: براق، مات، ضد اشعه فرابنش و مقاوم در برابر تابش آفتاب دارند. بعد از لاک زدن باید توجه داشت تا سطح در معرض خراشیدگی قرار نگیرد و کفپوش آسیب نبیند.
زیبا سازی کف فضا های مختلف با استفاده از پارکت ها
برای خانه های قدیمی که دور تا دور خانه را با فرش های زیبا می پوشاندند هیچ کف پوشی بهتر از موزاییک های ساده نبود. رفته رفته اما موکت ها مورد استفاده قرار گرفتند و دکوراسیون خانه ها به این صورت شد که فرش ها را در اندازه هایی کوچک تر از متراژ اتاق و یا سالن انتخاب و روی موکت ها پهن می کردند. اما دوره ی ماندن این موکت ها هم چندان زیاد نبود و طراحان دکوراسیون به فکر استفاده از کفپوش هایی با شکل و شمایل بهتر افتادند. یکی از کف پوش هایی که در همان ابتدا بسیار مورد استفاده قرار گرفت و با سلیقه خیلی از افراد جور شد، پارکت بود. پارکت ها هنوز هم جز کف پوش های پرطرفدار به حساب می آیند و در خانه های مدرن و امروزی هم کاربرد زیادی دارند. در ادامه به معرفی این کفپوش ها و انواع مختلف شان و مزیت ها و معایب استفاده از آن ها می پردازیم.
پارکت چیست؟
پارکت ها نوعی کفپوش می باشند. شکل ظاهری آن به صورت ورق های نازک چوبی است که روی کف سطح اعمال می شوند و زیبایی را چندین برابر بیشتر می کنند. برای استفاده از این کف پوش ها محدودیتی وجود ندارد و می توان آن ها را نه فقط در منازل مسکونی، که در ادارات و شرکت ها هم استفاده کرد. نکته مهمی که هنگام استفاده از پارکت ها باید در نظر داشت نصب آن ها است. اگرچه در ابتدا نصب کردن آن کاری راحت و آسان به نظر می رسد اما این فرآیند پیچیدگی های خاص خودش را دارد و رعایت برخی نکات هنگام اجرای دادن آن ضروری است. که اگر نکات مربوطه رعایت نشوند موجب می شود نتیجه کار خوب نباشد. حتما نصب کردن پارکت ها را به نصاب های حرفه ای بسپارید تا مجبور به دوباره کاری و صرف هزینه ی بیشتری نشوید.
پارکت ها محصولاتی طبیعی هستند که از چوب درختان ساخته می شوند. به همین دلیل قیمت شان هم نسبت به برخی کف پوش های دیگر گران می باشد. اما پارکت ها را بر اساس درختانی که از آن تهیه می شوند در دسته های متفاوتی قرار می دهند که در ادامه به بررسی برخی از آن ها و ویژگی های شان می پردازیم.
پارکت ساخته شده از چوب درختان بلوط
چوب درخت بلوط را به دوام بالا و طول عمر آن می شناسند. در صنعت ساختمان سازی از چوب درخت بلوط به دلیل کیفیت بالای آن استفاده های زیادی می شود. پارکتی هم که از این ماده اولیه ساخته شود بسیار باکیفیت است و مرغوبیت بالایی دارد. پارکت های ساخته شده از چوب درخت بلوط قیمت بالایی هم دارند که البته این قیمت در برابر کیفیت و دوام آن ها قابل قبول است.
پارکت ساخته شده از چوب درخت گردو
مقاومت چوب درخت گردو بالا است و حتما شما هم نمونه هایی از محصولات چوبی ساخته شده با این چوب را دیده اید. از تخته نرد و شطرنج گرفته تا وسایل بزرگ تر و کاربردی تری نظیر مبلمان منزل. پارکتی که از چوب گردو ساخته شود مثل سایر محصولات چوبی ساخته از این درخت با دوام و مقاوم است و نکته مهم این که در بسیاری از کشور ها درخت گردو وجود دارد و می توان از آن استفاده کرد.
پارکت ساخته شده از چوب درخت افرا
ویژگی مهم چوب درخت افرا رنگ روشن آن است. پارکت هایی که از چوب این درخت ساخته شوند هم مسلما رنگ روشن دارند و زیبایی چشم نوازی را به محلی که در آن استفاده شوند خواهند بخشید. زیرا بازتاب نور روی این رنگ چوب زیبایی خیلی بیشتری خواهد داشت.
پارکت ساخته شده از چوب درخت گیلاس
شاید نام این درخت را نسبت به گردو و بلوط کمتر شنیده باشید اما چوب درخت گیلاس رنگ طلایی متمایل به قهوه ای دارد که بسیار خاص است و اگر در دکوراسیون داخلی منزل مورد استفاده قرار گیرد می توان به کمک آن جلوه بصری فوق العاده ای به مکان بخشید. چوب درخت گیلاس هم مقاومت خوبی دارد و استفاده از آن مناسب خواهد بود.
مزایا و معایب استفاده از پارکت چیست؟
پارکت محصولی با وزن سبک است که فرایند نصب آن هم به آسانی انجام می شود و به مدت زمان خیلی زیادی نیاز ندارد. از طرف دیگر آن ها به دلیل این که طبیعی می باشند حس خوبی را به خانه می آورند و چوب محصولی است که به آسانی می توان دیگر وسایل را با آن هماهنگ کرد. نکته مهم دیگری که در مورد این کف پوش ها وجود دارد نرمی آن ها است. این محصول در مقایسه با سنگ و سرامیک بسیار نرم است که هم راه رفتن روی آن حس بهتری به افراد می دهد و هم برای رفت و آمد کودکان امن تر است.
پارکت ها را از چوب می سازند که متریالی طبیعی است لذا قیمت تمام شده آن نسبت به کفپوش هایی نظیر لمینت و سرامیک گران تر می باشد.
برای ساختن پارکت ها نیاز به قطع درختان می باشد. به همین دلیل خیلی ها آن را دشمن محیط زیست می دانند و استفاده از متریال های مصنوعی را به پارکت ترجیح می دهند.
پارکت ها معمولا مقاومت بالایی در برابر آب و رطوبت ندارند و سریع تر از متریال های دیگر نظیر سرامیک آسیب می بینند. البته پارکت ها را هم مقاوم و ضد آب می سازند اما خب باز هم نمی توان طوری که سرامیک ها را با آب می شویند، آن ها را شست.
پارکت کفپوشی مناسب برای استفاده در فضاهای گوناگون
پارکت پوشش کف قسمتهای داخلی در ساختمان، است. میتواند از جنس چوب طبیعی (پارکت چوبی) یا از متریال و مواد سنتتیک و مصنوعی (پارکت پلاستیکی) تهیه شود. منبع تهیه چوب پارکت چوبی از درختان صنوبر، راش، زبان گنجشک، بامبو، افرا، گردو، گیلاس وکاج است. به همین دلیل اساس نام گذاری پارکت چوبی بر حسب درختی که از آن استفاده شده، انجام میشود.
پارکت چوبی و انواع مختلف آن
پارکتهای چوبی دارای مشخصات و ویژگیهای خاص خود هستند که در ادامه مطالب به تشریح آنها خواهیم پرداخت. اما به طور کلی با توجه به منبع طبیعی دارای خواص مشترکی هستند. از جمله مشخصات ظاهری آنها به دلیل طبیعی بودن دارای جاذبه زیادی بوده و زیبا و مشتری پسند هستند. از نظر کیفیت جنس نیز دارای طول عمر قابل قبول و بالایی هستند. از جنبه زیست محیطی قابل بازگشت به چرخه طبیعت میباشند. از تفاوتهای موجود در بین نمونههای طبیعی و مصنوعی این است که انواع طبیعی بدون نیاز به چسب و با طرحهای پازلی در هم قرار گرفته و در جای خود محکم میشوند. نمونههای جدید اما برای نصب و اجرا نیازمند چسب هستند. از انواع پارکت طبیعی ونمونههای موجود در بازار به پارکت افرا، صنوبر، کاج، زبان گنجشک، گیلاس، بامبو، گردو، بلوط و راش را میتوان نام برد.
پارکت بامبو
منبع تهیه آن درختان بامبو هستند که طی فرایند تولید محصول آنها را خیسانده و در مرحله بعدی فشرده میکنند و پس از این مرحله، محصول نهایی تولید میشود. چون در بافت بامبو لکههای کم رنگی دیده میشوند هنگام تولید محصول این لکهها در ظاهر محصول نهایی تاثیر چندانی نداشته و مشخص نیستند. بامبو علی رغم داشتن استحکام زیاد، برای استفاده در هر اقلیمی مناسب نیست. چرا که کیفیتش در اثر تغییرات آب و هوایی دستخوش تغییراتی میشود.
پارکت گردو
از چوب درخت گردو تولید میشود. دلیل این انتخاب خواص چوب گردو است. خلل و فرج این نوع چوب کم است و بافت متراکم و محکمی دارد. برای همین برای پوشاندن کف سازه کاندیدای خوبی به شمار میرود.
پارکت راش
برای تهیه این محصول از چوب درخت راش، ابتدا چوبها را تحت تاثیر بخار آب قرار میدهند و در مرحله نهایی با فشرده سازی محصول نهایی را تهیه میکنند. این محصول محکم و بادوام است.
پارکت بلوط
همان طور که از نام محصول مشخص است برای تهیه آن از چوب بلوط استفاده میکنند. محصول تهیه شده از این چوب به دلیل عدم آسیب دیدگی در قسمتهایی که تردد زیاد است استفاده میشود در صورت برخورد اشیا با کف این محصول دچار تغییرات ظاهری نامطلوب و بارز نمیشود.
پارکت افرا
منبع تهیه این محصول چوب افرا است. چوب این درخت رنگ روشنی دارد. برای همین استفاده از آن و رنگ روشنش سبب بزرگتر دیده شدن فضای مورد استفاده میشود. یکی دیگر از ویژگیهایی که موجب انتخاب افرا برای تولید این محصول شده استحکام قابل قبول و تراکم بالای بافت تشکیل دهنده آن است. بیشتر گزینه مناسب برای داخل سازه است.
تفاوت پارکت و لیمنیت یا همان پارکت پلاستیکی در چیست؟
منبع تهیه انواع پارکت چوبی، درختان مختلف هستند. پس این محصولات به عبارتی ارگانیک هستند. اگر چه برای تهیه آنها از فناوریهایی همانند خیساندن، در معرض بخار آب قرار دادن و فشرده سازی استفاده میشود. اما لمینت از این نظر در تقابل کامل با این محصولات است. منبع و ریشه طبیعی ندارد. از مواد شیمیایی و سنتتیک در تولید آن بهره میگیرند. همین باعث میشود تا از نظر تنوع نسبت به انواع چوبی تنوع گستردهتری داشته باشد. در نصب این دو محصول هم تفاوتهایی وجود دارد برای انواع چوبی محصولات معمولا از چسب استفاده میشود و در مقابل ساختار لمینت جوری طراحی و تعبیه در نظر گرفته میشود که در هم چفت شوند. برای لمینت یک مرحله زیر سازی با فوم هم اجرا میشود. کاربرد فوم موجب عدم انتقال صوت در کف شده و برای همین لمینت عایق صوت به شمار میرود.
مزایای پارکت و لمینت
با وجود این تفاوتها اشتراکاتی هم برای پارکت و لمینت وجود دارد از جمله این که فارغ از تفاوت در منبع تهیه آنها که به ترتیب برای پارکت منابع طبیعی یا چوب درختان و برای لمینت مواد سنتتیک هستند اما هر دو دارای سرعت اجرایی بالایی در محل مورد نظر هستند. به آسانی نظافت میشوند. در صورت انتخاب توسط مشتری هر دو نوع تنوع در رنگ و طرح دارند. ظاهر قابل قبول و زیبایی دارند. به هارمونی بخشیدن به فضا متناسب با سایر اجزای تشکیل دهنده دکوراسیون کمک میکنند.
روشهای نگهداری و افزایش طول عمر پارکت
برای نگهداری از این محصولات دو روش متداول است. این روشها شامل روغن زدن و لاک زدن هستند. در روش اول یا روغن زدن لازم است در ابتدا سطوح آماده سازی شوند. برای این کار گرد و غبار به طور کامل باید زدوده شود. سپس با استفاده از ابزارآلات مناسب مانند فرچه یا مانند آن روغن ریخته شده روی سطوح مورد نظر کاملا پخش شود. لازم است به منظور جذب حداکثری روغن و اجرای صحیح این مرحله مدت زمانی در نظر گرفته شود. تا قبل از پایان این مرحله از بهره برداری سطوح برای تردد خوددداری شود. فایده این کار اضافه شدن طول عمر محصول و استحکام هر چه بیشتر آن است. توصیه میشود این پروسه هر 2 تا 3 سال یک بار تکرار شود. روش دیگر نگهداری این کفپوشها لاک زدن است. لاک از جنس پلی یورتان است که به کمک غلتک روی سطح مورد نظر پخش میشود. نکته مهم بعد از این مرحله ممانعت از خراشیدگی و آسیب دیدگی کفپوش است. لاک انواع مات براق ضد اشعه فرابنفش و ضد آفتاب دارد که در بازار موجودند.
معایب پارکت
پارکت نیز همچون سایر کفپوشها معایب خاص خود را دارد. برخی از مدلهای این محصول در برابر رطوبت مقاوم نبوده و قابل شستشو نیستند. البته در کل پارکتها همچون سرامیک و سنگ فرشها قابلیت شستشو ندارند و فقط می توان آنها را با دستمال یا تی نم دار تمیز کرد و باید از ریختن مستقیم آب بر روی سطح این محصول اجتناب نمود. عیب دیگر این محصول عدم مقاومت بالا در برابر دماهای خیلی گرم و یا خیلی سرد است و برای استفاده به عنوان کفپوش در فضاهایی که سیستم سرمایش و یا گرمایش کفی دارند، توصیه نمی شود. همچنین اگر این محصول به درستی در جای خود قرار نگیرد و یا از چسبی با کیفیت پایین برای چسباندن آن استفاده شود در زمان راه رفتن بر روی آن صداهای ناخوشایندی تولید می کند.