یخ زدگی و ذوب متناوب بتن نیز باعث ایجاد ترک ها و درزهایی در آن می شود و در نتیجه سطح بتن به صورت پولکی درمی آید و بر اثر فرسایش زودتر تخریب می شود.
به تجربه ثابت شده است که یخزدگی به میزان قابل ملاحظه ای در دوام بتن موثر بوده و موجب افت شدید مقاومت آن می شود. لذا در استاندارد های موجود تاکید گردیده که در دمای کمتر از ۵+ درجه سانتیگراد بتن ریزی انجام نشود، مگر اینکه در تمام شرایط، درجه حرارت جسم بتن همواره بالاتر از پنج درجه سانتیگراد نگه داشته شود. به دلیل کاهش سرعت هیدراتاسیون سیمان و آب در دمای صفر و زیر صفر و به دلیل انجام نگرفتن واکنش در سیمان، پس از بازکردن قالب ها مشاهده می شود که بتن به راحتی خرد می گردد. دلیل این امر عدم تشکیل خمیر سیمان می باشد. برای پیشگیری از معضل فوق لازم است از مواد افزودنی ضدیخ بتن استفاده گردد.
باید توجه شود که استفاده از ضدیخ، تنها از یخ زدن رطوبت درونی بتن جلوگیری می کند. اگر بتن ریخته شده پس از عملیات بتن ریزی به حال خود رها شود، ممکن است آب درون آن یخ نزند، اما چون دمای آن کمتر از ۵+ درجه سانتیگراد است، واکنش شیمیایی سیمان و آب بسیار کند می شود و به همین خاطر مقاومت بتن به شدت کاهش پیدا می کند. بنابراین در فصل سرما باید پس از بتن ریزی در هوای سرد، سریعا نسبت به عمل آوری بتن اقدام گردد. باید توجه داشت که همواره دمای بتن ریخته شده باید با استفاده از امکانات متفاوت گرمایشی، در نقطه ای بالای ۵+ درجه سانتیگراد حفظ گردد تا واکنش شیمیایی سیمان و آب ادامه یابد و مقاومت لازمه حاصل گردد.
استفاده از ضدیخ، در صورتی که در زمان بتن ریزی دمای کارگاه از 5+ درجه بالاتر باشد، ولی احتمال یخ زدگی آب تا حداقل 24 ساعت بعد وجود داشته باشد، نیز ضروری است. درچنین شرایطی باید از مواد ضد یخ که ترجیحا دارای ترکیبات زودگیرکننده نیز باشند استفاده نمود. استفاده از مواد زودگیر موجب تسریع در گیرش خمیر سیمان و مقاومت در برابر افزایش حجم یخ می شود.
در انتخاب ضدیخ باید دقت فراوانی صورت گیرد و این مواد باید از شرکت های تولیدکننده معتبر تهیه گردد. متاسفانه استفاده از ترکیبات نمک طعام جهت جلوگیری از یخ زدگی آب بتن به دلیل ارزان بودن آن بسیار رایج است. استفاده از نمک باعث پایین آمدن درجه انجماد آب موجود در بتن می گردد و از یخ زدن بتن جلوگیری می کند. اما تشکیل محلول الکترولیت توسط این مواد در درون بتن و جابجایی مداوم یونهای سدیم و کلر باعث فرسایش میلگردهای موجود در بتن شده و خوردگی را در آنها به شدت افزایش می دهد. این مشکل با استفاده از ضدیخ های فاقد کلر قابل رفع است. در این گونه ضدیخ ها تبدیل آب از حالت خالص به محلول، توسط مواد با پایه های الکلی و نیتریتی انجام می گیرد. این ترکیبات بدون داشتن عوارض منفی برای بتن و آرماتور، با آب موجود در بتن ترکیب شده و از یخ زدگی آن جلوگیری می کنند.
به منظور بتن ریزی در فصل سرما، درصورتی که امکان توقف عملیات میسر نباشد، جهت اطمینان بیشتر بهتر است نکات زیر مورد توجه قرار گیرد :
1 - حتی المقدور و در صورت امکان از سیمان های تیپ 3 یا سیمان های زودگیر استفاده شود .
2 - حتی المقدور از ضدیخ باکیفیت و مطمئن استفاده شود .
3 - به دلیل تنوع ضدیخ های فاقد کلر موجود در بازار که بازه های دمایی متفاوتی را به لحاظ کنترل یخزدگی بتن پشتیبانی می نمایند، حتما از مشاوره تولید کننده برای انتخاب صحیح آن استفاده شود.
4 - سطوح قالب ها و آرماتور ها از یخ و برف پاک شود و در صورت لزوم آنها را گرم نمایید تا حداقل دمای 2+ درجه سانتیگراد را داشته باشند.
5 - در درجه حرارت ۵+ و بالاتر، پس از استفاده از مواد ضد یخ، بتن را کاملا با استفاده از پوشاننده های مناسب (برزنت،نایلن،...) بپوشانید و محیط را گرم نگهدارید تا در شب هنگامی که هوای سرد فرا می رسد بتن دچار ترک خوردگی نشود.
6 - در شرایط دمایی زیر ۵+ با گرم کردن سنگدانه ها، قالب ها و آب (به ترتیب) دمای بتن را در حین کار بالای ۵+ درجه نگهداشته و سپس بتن را با پوشش مناسب گرم نگهدارید.
7 - مصالح مصرفی جهت ساخت بتن را در معرض وزش باد و هوای سرد قرار ندهید.