مواد متداول برای ایزوگام کردن و ضد آب کردن سطوح در ساختمان شامل مواد سیمانی، قیر، مایعات ضد آب و غشای مایع پلی اورتان است. ایزوگام کردن ساختمان‌ها و بناها به طور کلی برای سازه‌های زیر زمینی، دیوارها، حمام، آشپزخانه، بالکن، تراس، سقف، سقف سبز، مخازن آب، استخرهای شنا و مواردی از این قبیل مورد نیاز است.
انواع روش های ایزوگام کردن ساختمان‌ها
به طور معمول روش‌های مختلفی برای ایزوگام کردن ساخت و سازها وجود دارد که در ادامه به آن اشاره می‌شود:
- ایزوگام سیمانی
- غشای ضد آب مایع
- غشای قیری
- روکش قیری
- غشای مایع پلی اورتان
- ایزوگام به روش ضد آبکاری سیمانی
ایزوگام سیمانی یکی از آسان‌ترین روش‌های ایزوگام در ساخت و ساز است. مواد ضد آب سیمانی از سوی تهیه کنندگان محصولات ساختمانی به راحتی در دسترس است و براحتی مخلوط می‌شود و کار کردن با آن بسیار آسان است. از این روش اغلب در مناطق مرطوب داخلی همانند توالت و حمام استفاده می‌شود. این روش معمولا از یک نوع ایزوگام ضد آب سفت یا نیمه انعطاف‌پذیر ساخته می‌شود که بهترین گزینه برای استفاده در مناطق مرطوب داخل ساختمان است. از آن جایی که این نواحی در معرض نور خورشید و هوازدگی قرار نمی‌گیرند روند عایق کاری ایزوگام دچار انبساط و انقباض نمی‌شود.
کاربرد ایزوگام ضد آب سیمانی
ایزوگام سیمانی در سازه‌های زیر به وفور استفاده می‌شود:
- سایت‌های کاشت گیاهان درمانی
- سایت‌های کاشت گیاهان پس آب (فاضلابی)
- پل‌ها
- سدها
- راه آهن و سیستم مترو
- بنادر و اسکله های باربری دریایی
- کانال‌های رودخانه ای
- سازه‌های پارکینگ
- تونل‌ها
ایزوگام به روش ضد آب مایع
غشای مایع یک پوشش کاملا نازک است که معمولا از یک روکش اولیه و دو لایه از روکش‌های بالایی تشکیل شده است که توسط اسپری، غلطک یا ماله بر روی سطح مورد نظر قرار داده می‌شود. این روش نسبت به ایزوگام سیمانی انعطاف پذیری بیشتری دارد. مایع درون پوشش لاستیکی بر روی سطح قرار داده می‌شود. خواص کشیدگی این پوشش تا 28 درصد قابلیت ارتجاعی دارد. دوام این نوع ایزوگام بستگی به نوع پلیمرهای تولید شده توسط تولید کنندگان برای ساخت عایق بندی مایع دارد.
ایزوگام به روش غشای مایع می‌تواند متشکل از تلفیق غشای مایع با اسپری باشد که از آسفالت اصلاح شده با پلیمر حاصل می‌شود. غشاهای مایع پلی اورتان نیز در کلاس‌های جداگانه برای ماله کردن، غلتک یا اسپری توسط تولید کنندگان مختلف به بازار عرضه شده است.
روکش قیری نوعی پوشش است که مطابق با فرمول و درجات پلیمریزاسیون برای ضد آب کردن و ایجاد یک پوشش محافظ انعطاف پذیر بر روی سطوح به کار برده می‌شود. انعطاف پذیری و محافظت از سطح در برابر آب می تواند تا حد زیادی تحت تاثیر درجه پلیمر و الیاف تقویت شده آن باشد. به روکش قیری، پوشش آسفالت نیز گفته می‌شود. یکی از متداول ترین کاربردهای پوشش قیری استفاده از آن در لبه‌های مربوط است. این پوشش محافظ عالی و ضد آب به طور خاص برای پایه‌های بتونی بهترین گزینه محسوب می‌شود.
از آن جایی که روکش قیری از مواد اولیه قیر ساخته شده است، برای قرار گرفتن در معرض نور خورشید اصلا مناسب نیست. در صورت قرار گرفتن طولانی در برابر نور خورشید، ساختار آن به شدت شکننده می‌شود، مگر این که با ساختار روکش قیری با مواد انعطاف پذیرتر نظیر پلیمرهای پلی اورتان یا پلیمرهای مبتنی بر آکریلیک اصلاح گردد. انعطاف پذیری محصول نهایی همواره بستگی به مقدار ماده جامد پلیمر اضافه شده به قیر دارد.
ایزوگام به روش غشای ضد آب قیری
ضد آب بودن غشای قیری یک روش بسیار محبوب است که بنا به اثبات عملکرد بسیار خوب آن به خصوص برای سقف با شیب کم از آن بسیار استفاده می‌شود. غشای ضد آب قیر قابل اشتعال است و به شدت چسبنده است. ترکیبات چسبنده آسفالت پلیمرها و پر کننده را تشکیل میدهد. علاوه بر این ممکن است که از رزین و برخی از روغن‌های خاص به منظور بهبود خاصیت چسبندگی محصول استفاده شود. اما باید در نظر داشت که این نوع چسبندگی از دوام و ماندگاری کمی برخودار است، زیرا با گذشت زمان پیوند بین مواد شکسته می شود.
استفاده از مشعل باعث می‌شود که غشای قیری به عنوان یک لایه پوشاننده بر روی سطح قرار بگیرد. غشا معمولا حاوی سنگدانه‌ها و دانه‌های معدنی است که برای مقاومت در برابر فرسودگی هوا از آن استفاده می‌شود. پیمانکاران برای جلوگیری از سوراخ شدن غشای قیری باید از رویکردهای حفاظتی نیز بهره بگیرند.
ایزوگام به روش غشای مایع پلی اورتان
از روش غشای مایع پلی اورتان برای ایزوگام کردن فضای سقف مسطح که در معرض هوازدگی قرار دارند، استفاده می‌شود. استفاده این روش هزینه بسیار بالایی در پی دارد، اما در عین حال از انعطاف پذیری بالایی برخوردار است. پلی اورتان نسبت به میزان رطوبت موجود بسیار حساس است، بنابراین قبل از استفاده باید ارزیایی دقیق از میزان رطوبت دال بتن انجام داد، در غیر این صورت ممکن است لایه برداری یا شکستن پیوند غشا در مدت زمان کوتاهی اتفاق بیفتد.
برخی از عوامل طبیعی مانند تغییرات آب و هوایی، باد، باران و رطوبت غیر قابل کنترل می‌تواند باعث شود که هر ساختمانی در معرض تخریب قرار بگیرد. استفاده از روش های مختلف ایزوگام مزایای متعددی در پی دارد:
- محافظت از خانه در برابر عوامل طبیعی
- جلوگیری از ایجاد حوادت غیر مترقبه همانند آتش سوزی
- حفاظت از خانه در برابر آب، باران و رطوبت
- حفاظت در برابر زمین لرزه‌های بزرگ یا عوامل غیر طبیعی
- خسارات ناشی از سرقت
- فروپاشی ساختمان
- خرابی ساختاری در ساختمان
ایزوگام کردن ساختمان فرآیندی است که از ورود آب به داخل ساختمان جلوگیری می‌کند. به طور کلی ایزوگام کردن هر گونه اقدامی برای جلوگیری از نفوذ آب در حین ساخت و پس از ساخت، یا در طول فرآیند بهسازی یا نوسازی را شامل می‌شود. این کار به منظور جلوگیری از نشت آب، تجمع آب در لایه های بالایی سازه انجام می شود.
