شیشه عایق(دوجداره)
شیشه
عایق از دو یا چند لایه
شیشه تشکیل شده که توسط میله جدا کننده (اسپیسر) در محیط پیرامون آنها از یکدیگر فاصله پیدا میکنند
و بین لایههای شیشه نیز هوا یا گازی مخصوص قرار میگیرد. در حقیقت همین فضای خالی مبنای اصلی شکل گیری شیشههای عایق بشمار میآید .
این لایه های شیشه در شرایط کنترل شده کارخانهای به میله جداکننده با استفاده از درزگیر غیرقابل نفوذی میچسبند.
درون میله جداکننده با ماده رطوبتگیر (عامل خشک کننده) پر شده که این ماده سبب جذب بخار و رطوبت هوای فضای بین دو شیشه میگردد.
به طور معمول میلههای جداکننده مورد استفاده از نوع آلومینیوم و با ضخامتهای ۶ و ۸ و ۱۰ و ۱۲ و۱۴ و۱۶ میلیمتر و حاوی ماده رطوبتگیر
از نوع غربال ملکوتی (زئولیت) میباشند .اتصال میله جداکننده آلومینیومی به شیشه از طریق بوتیل به عنوان درزگیر اولیه جهت جلوگیری از نفوذ رطوبت و توسط دستگاه پرس صورت میگیرد.
در قسمت بیرونی میله جداکننده نیز ماده غیرقابل نفوذی با نام پلیسولفاید به عنوان درزگیر ثانویه و با استفاده از دستگاه، تزریق میگردد.
شیشههای عایق میتوانند به صورت ترکیبی از انواع شیشههای مختلف نظیر شیشه ساده، رنگی، رفلکس،
لمینیت، سکوریت و شیشه کم تابش
و به این دلیل در تابستان هوای داخل خنکتر و در زمستان گرمتر میگردد.
با استفاده از هر متر مربع شیشه دوجداره با فریم استاندارد می توان
.در سال به میزان ۴۰ متر مکعب در مصرف گاز صرفه جویی نمود و همچنین به میزان ۲۲/۱ از پره های رادیاتورها کاست
ویژگیهای مهم:
۱
عایق حرارتی و بهینهسازی مصرف انرژی و سوخت
۲
عایق صوتی و کاهش آلودگی ناشی از آن
۳ کاهش امکان تشکیل قطرات آب بر روی سطح شیشه
۴ کنترل شرایط دمای محیط
شیشههای دو جداره در زمستان حرارت بیشتری را در داخل ساختمان نگهداشته و در تابستان نیز ورود گرما به داخل را کاهش میدهند
و به میزان قابل توجهای سبب افزایش کارآیی سیستم
تهویه مطبوع میگردند. اینگونه شیشهها باعث کاهش نفوذ صوت شده و از بخارگرفتگی شیشه به علت گرمتر بودن لایه درونی آنها جلوگیری به عمل می آورند