تغییرات پیاپی و نوسانات قیمت دلار باعث به وجود آمدن تورم بیشتر در کشور شده است. همین وجود تورم و ترس ناشی از آن باعث می شود که بسیاری از مردم به فکر خرید خانه باشند. به این دلیل که فکر می کنند با این اوضاع تورمی قطعا قیمت خانه گران تر خواهد شد و ممکن است دیگر توان خرید آن را نداشته باشند. این فکر برای آن دسته که به فکر استفاده از خانه هستند و خبری از سرمایه گذاری نیست، عمیق تر است. در نتیجه این هجوم به بازار مسکن هم از سوی مردم عادی که خانه ای برای زندگی می خواهند صورت می گیرد، هم کسانی که فکر سرمایه گذاری هستند. در روی دیگر سکه عرضه در بازار مسکن مطرح می شود. در زمانی که انتظارات تورمی وجود دارد پس عرضه کنندگان هم به دنبال آن هستند که خانه را به قیمت بالاتری به فروش برسانند و این طور فکر می کنند که قیمت مدام در حال رشد است. پس چرا از این قافله جا بمانند؟ خب همین برابر نبودن عرضه و تقاضا و عدم هماهنگی بین آن ها باعث جهش قیمت مسکن می شود.
حالا حالت دوم را بررسی کنیم. تصور کنید که قیمت دلار کاهش یابد و به یک ثبات نسبی برسد. در این صورت سرمایه گذاری در بازار ارز کم تر شده و احتمالا به سمت ملک حرکت خواهد کرد. که در این جا باز دو نظریه مطرح است. اول این که به دلیل حجم تقاضای بالا برای بازار مسکن (هم سرمایه گذاری و هم مصرفی) بازار آن باز هم دچار تلاطم شود. دوم این که به دلیل به ثبات رسیدن بازار و نوسانات و از آن جایی که بهانه برای بالا بردن قیمت وجود ندارد عرضه هم زیاد شود و بتوانیم امیدوار باشیم که قیمت مسکن هم به تعادل برسد.