کاشی از نوع محصولات سفالین و سرامیکی است که در بخش های مختلف ساختمان، مانند حمام، توالت و آشپزخانه کاربرد دارد. واژه کاشی از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال سازی مطرح بوده است.
کاشی دارای انواع و گونه های متفاوتی است. استفاده یا عدم استفاده از لعاب، مهم ترین عامل تمایز انواع کاشی به شمار می آید. میزان تخلخل کاشی نیز در درجه دوم اهمیت قرار دارد. رنگ در کاشی های لعاب خورده می تواند در بافت کاشی وارد شده باشد. این رنگ می تواند رنگ طبیعی خاک رس، یا رنگدانه ای باشد که قبل از پخت کاشی به رس اضافه شده باشد. در برخی موارد در کاشی های لعاب خورده، رنگ (معمولا مخلوطی ازسیلیکات سرب و رنگدانه ها) پس از پخت بدنه بر لعاب سطح اعمال می شود. سپس کاشی را جهت ممزوج نمودن لعاب با بدنه، مجددا در کوره پخت قرار می دهند. کاشی های لعاب خورده دارای رنگ ها، طرح ها و بافت های سطحی متنوع تری در مقایسه با نوع بدون لعاب هستند.
تفاوت کاشی و سرامیک
یک قطعه کاشی از دو قسمت تشکیل می شود :
۱- قطعه سفالی که قسمت اصلی و استخوان‌بندی کاشی را تشکیل می‌دهد.
۲- لعاب روی آن که ماده‌ای است شیشه‌ای و قسمت رویی آن را تشکیل می‌دهد.
حال به کاشی ای که لعاب روی آن از جنس سرامیک باشد، کاشی سرامیکی یا سرامیک (در بازار) گفته می شود. به مواد غیرآلی غیرمعدنی جامد اصطلاحا سرامیک گفته می شود.
